En funcionamento en probas dende maio, a planta regasificadora de Reganosa, que a connivencia político-empresarial decidiu chantar en Punta Promontoiro, Mugardos, no medio da Ría de Ferrol, agarda a aprobación polo Consello da Xunta do plan de emerxencia, derradeiro paso para a posta en marcha definitiva, prevista por eles para o próximo mes de agosto.Para que isto sexa posible, o bipartito PSOE-BNG, cunha complicidade continuista co anterior goberno do PP, disponse á axilización con toda a premura posible dos trámites administrativos, prestándose a exerce-las funcións de negociador cos colectivos directamente afectados e especialmente conflictivos, e como contrainformador co obxectivo de dobregar a unha opinión pública abertamente contraria a este proxecto.
A posta en funcionamento en fase comercial de REGANOSA constitúe o colofón dunha verdadeira conspiración co obxectivo de instalar a calquer prezo, unha planta regasificadora, nunha ría coma a de Ferrol, á que a Xunta de Fraga decide “sacrificar en beneficio das restantes” (!!).
Reganosa é o resultado da concorrencia entre poder político e os intereses dunha entente de dúas grandes empresas do sector enerxético e testaferros destas, e veu da man do clientelismo e a vasalaxe corrupta a tódolos niveis dos políticos de quenda, da prevaricación e dunha política de feitos consumados insensata e criminal.
As razóns económicas deste proxecto están, ademais de nas propias ambicións do Grupo Tojeiro, nos intereses de Endesa e Fenosa de abastecer aos seus futuros ciclos combinados, e de xogar unha baza (de aí tamén o da solicitude de duplicar a producción e o desdobramento de rede de gasoductos) frente á feroz competencia con Gas Natural, Enagas e outros operadores e concesionarios do sector gasístico.
No canto das razóns políticas, esgrimiuse sempre o carácter de infraestructura estratéxica para o desenvolmento económico de Galiza, cando hai evidencias contrarias incontestables.
Os intereses de Endesa, Fenosa, Tojeiro, Caixa Galicia, etc., non son, evidentemente, os dos traballadores nin os de Galiza como Nación. Tal identificación falsa de intereses non ten nada de patriótico, e racha coa traxectoria histórica do nacionalismo galego, de esquerdas e antimonopolista. O mantemento da participación no proxecto por ámbolos dous socios na Xunta, e o aliñamento cos grupos promotores na defensa do mesmo contra vento e marea de loitas e mobilizacións, amosa a concepción neo-colonialista do desenvolvemento económico de Galiza que teñen os xestores socialdemócratas, compartida polo capital monopolista, e traidora e vergoñentamente tamén polo BNG.
É evidente que en Galiza unha planta regasificadora, non ten máis razón de ser como infraestructura estratéxica que o empeño dos promotores e o poder político (Goberno Central e Xunta), pois o balance enerxético (hidráulicas, eólicas, térmicas, etc), ten un superávit na capacidade de produción de enerxía eléctrica da orde do 47%. Existen plans de ampliación de produción nos ciclos combinados de As Pontes e Sabón (con outras posibilidades de suministro vía gasoductos europeo ou alxeriano), no sector eólico, no hidroeléctrico, etc. Do que se trata é de negocio, puro e duro, e de posicionamento fronte á competencia no enfrontamento intercapitalista polo control do sector enerxético.
É evidente a absoluta ausencia de garantias para a seguranza e a non hipoteca do futuro desenvolvemento dunha ría, por mor dunha industria perigosa, de gran impacto sobre o ecosistema, os recursos, a poboación e a planificación urbana e territorial. Un plan de emerxencia que afecta a un perímetro de radio de só 400 mts., e a negociación coa Confraría non resolven ningún dos problemas, de seguridade para a poboación, económicos, de planificación, xurídico-legais, etc, que ten plantexados Reganosa.
Unha instalación industrial que, evidentemente, podería ubicarse como alternativa con maior idoneidade nun artefacto off-shore fóra da costa, sen os efectos que causa un enclave desta natureza no corazón dunha ría pequena e estreita como a de Ferrol, e aínda en outros puntos dun litoral coma o galego, de densos e esparellados asentamentos, e rico en recursos mariños.
Reganosa, máis aló de que, como feito consumado, entre en funcionamento por imposición dos poderes políticos e económicos deste Réxime Monárquico, é unha auténtica conxura á que hai que desenmascarar, do que nos ocuparemos en sucesivas análises, e combater dándolle continuidade e amplitude á mobilización popular polo peche da planta.
Copiado do blog Plataforma Artabra21
_____________
